Biegun Północny zdobyty?

dr Frithjof Nansen
Gdy w lutym r. b. (1896 – przyp. MG) rozeszła się wiadomość, ze podróżnik norweski, dr Frithjof Nansen, odkrył biegun północny i wraca do Europy, zamieściliśmy (…) artykuł p.t. „czy biegun północny odkryty?” w którym skreśliliśmy krótką historyę wypraw podbiegunowych i wypraw Nansena, załączając portret śmiałego podróżnika, obecnie przyniósł telegraf już nie pogłoski, lecz wiadomość pewną o powrocie Nansena.

Podróżnik celu ostatecznego swej podróży nie dopiął, gdyż do bieguna północnego nie dotarł, jednakże się do niego zbliżył, jak żaden z poprzednich podróżników, dosięgnął bowiem 86 stop. 15 m. szerokości północnej, z dotychczasowych wiadomości widać, że Nansen, wypłynąwszy na okręcie „Fram” na morze Karskie, puścił się ku północy, a kiedy lody ścisnęły okręt tak, że nie mógł dążyć na przód i musiał razem z nimi posuwać się ku zachodowi, Nansen i porucznik Johansen opuścili go, pozostawiając na nim dziesięciu towarzyszów, a sami, zabrawszy 28 psów, troje sani i dwie łodzie, kajaki, ruszyli w drogę ku biegunowi piechotą.

Droga to była niezmiernie uciążliwa po lodowiskach, często przerywanych połaciami wody; wreszcie, gdy podróżnicy dosięgnęli 86 st. 15m. szerok. północnej okazała się dalej do przebycia prawie nie możliwą. Kiedy zaś, w dodatku, niektóre z instrumentów, niezbędnych do pomiarów się zepsuły, Nansen z Johansenem puścili się w drogę powrotną ku południo zachodowi i w sierpniu 1895 r. dosięgnęli północnej części Ziemi Franciszka Józefa, gdzie w domu zbudowanym z kamienia zimę spędzili.

W maju r. b. opuścili zimowe leże, ruszyli dalej ku południowi, i wreszcie d. 7 sierpnia r. b. ujrzeli okręt wyprawy podbiegunowej Jacksona „Windward”, który ich przyjął na pokład i dowiózł szczęśliwie do portu norweskiego Vardö. (…) Jak wiadomo, przed podróżą obecną, odbył Nansen słynną podróż wpoprzek Grenlandyi od zachodu do wschodu, na łyżwach śniegowych, „ski”. W podróży tej, uważanej za niewykonalną, towarzyszyła Nansenowi jego młoda małżonka (…)

Źródło: „Tygodnik ilustrowany” nr 34 – sierpień 1896 r.
(Zachowano oryginalną pisownię)