O pożytkach płynących ze zdobywania sprawności napisano już wiele.
Pamiętając o tych pożytkach proponujemy Wam zdobycie sprawności, które wiążą się z naszą gazetą. Spodobają się szczególnie tym w Was, którzy już współpracują z naszą redakcją.
Teraz wystarczy będzie uzupełnić niektóre zadania i sprawność gotowa! Ale kierujemy je również do tych, którzy do tej pory jeszcze nie chwycili za pióra i klawiatury. Teraz jest właśnie do tego najlepsza okazja.
Celem przypomnienia przytaczamy kilka wybranych opinii o sprawnościach, które wydają się nam najbardziej trafne. Zacznijmy od korzeni, czyli od założyciela scoutingu, gen. Baden-Powell’a. Napisał on we „Wskazówkach dla skautmistrzów”: „Odznaki sprawności zostały ustanowione w celu rozwinięcia w każdym chłopcu zamiłowania do zajęć ręcznych i rzemiosła, które może mu ostatecznie stworzyć karierę i nie zostawia go na progu życia bezradnego i zrozpaczonego.”
Duży materiał o zdobywaniu sprawności autorstwa hm. Zbigniewa Bugaja opublikowaliśmy w 21 numerze „Przecieku” (wrzesień 2002). Zostało tam powiedziane m.in. „Sprawność w harcerstwie to zespół potwierdzonych umiejętności z jakieś dziedziny. Regulamin określa sprawność jako wykazaną praktycznie biegłość harcerza w określonej dziedzinie. Jest więc to nowa umiejętność harcerza potwierdzona wykonaniem pożytecznej pracy, dająca określone uprawnienia w drużynie. Dobry drużynowy potrafi zaplanować i doskonale realizować plan pracy drużyny w oparciu o dobrze funkcjonujący system zdobywania sprawności i korzystania z uprawnień ich posiadaczy”.
Sprawdźmy jeszcze, co na ten sam temat zostało nam przypomniane przez Radę Naczelną w czerwcu 2003 przy okazji przy okazji przyjęcia sprawności jako instrumentu metodycznego w ZHP: „Sprawność to zdobyta i udowodniona działaniem umiejętność, którą harcerka lub harcerz (tu i dalej w takim kontekście nazw: harcerka i harcerz używamy w odniesieniu do harcerki i harcerza, harcerki starszej i harcerza starszego, wędrowniczki i wędrownika) potrafi posłużyć się w razie potrzeby. Zdobywanie sprawności jest formą samokształcenia. Służy budzeniu, rozwijaniu i pogłębianiu zainteresowań, umożliwia przyswojenie przydatnych w życiu umiejętności i ćwiczenie zaradności oraz uczy rzetelności w działaniu. Przyznanie sprawności jest uznaniem umiejętności harcerki i harcerza w danej dziedzinie.
Zdobyte sprawności wskazują, że harcerka lub harcerz wykonali określone zadania, zdobyli niezbędne umiejętności z pewnej dziedziny i potrafią z nich korzystać.
Sprawności odgrywają ważną rolę w harcerskim wychowaniu. Aby w pełni wykorzystać możliwości wychowawcze, jakie stwarza zdobywanie sprawności, drużynowy powinien wiedzieć, że zdobywając je, harcerka i harcerz:
– zdobywają konkretną wiedzę i umiejętności,
– rozwijają swoje zdolności,
– odkrywają nowe zainteresowania,
– uczą się zaradności, przedsiębiorczości i rzetelności,
– uczą się szacunku dla ludzkiej pracy,
– sprawdzają swoje możliwości.
Wybór sprawności zależy od indywidualnej decyzji harcerki i harcerza. Zadaniem drużynowego jest przedstawienie harcerzom oferty sprawności i stworzenie warunków do ćwiczenia wybranych przez nich umiejętności. Drużynowy powinien także troszczyć się o to, aby zdobywanie sprawności umożliwiało harcerkom i harcerzom osiągnięcie pewnego zasobu podstawowych umiejętności z różnych dziedzin, potrzebnych w codziennym życiu, przydatnych społecznie i wszechstronnie wspierających rozwój młodego człowieka.
Drużynowy powinien motywować do zdobywania sprawności. Musi przy tym pamiętać, że nieuzasadnione obniżanie wymagań podważa wychowawczy sens sprawności. Do zadań drużynowego należy także troska o to, aby zdobyte przez harcerki i harcerzy umiejętności znalazły zastosowanie w ich codziennym życiu oraz w pracy drużyny”.
Sprawności są zdobywane indywidualnie. Dla harcerzy najbardziej odpowiednie są sprawności jedno- i dwugwiazdkowe, dla harcerzy starszych dwu- i trzygwiazdkowe, a dla wędrowników trzygwiazdkowe i mistrzowskie.
Reporter **
1. Wie, czym różni się reportaż od innych form dziennikarskich.
2. Napisał relację z imprezy drużyny do „Przecieku”.
3. Relację zilustrował zdjęciami, rysunkami lub nagraniem dźwiękowym.
4. Przygotował reportaż na temat życia naszego regionu, niezwiązany z harcerstwem.
Dziennikarz ***
1. Poznał cechy, jakimi powinni charakteryzować się dziennikarze oraz zasady, jakie obowiązują w ich zawodzie.
2. Posługuje się przynajmniej dwoma gatunkami pracy dziennikarskiej (np. wywiad i reportaż). Zna cechy tych gatunków i umie wskazać znanych dziennikarzy, którzy posługują się tymi gatunkami.
3. Przeprowadził wywiad na określony temat.
4. Przez okres próby brał udział w pracy redakcji „Przecieku”, pisząc regularnie do wybranego działu.
5. Przekazał napisany przez siebie reportaż z imprezy harcerskiej do lokalnej gazety.